ارتباط خوردن ماهی باسلامت مغز علیرغم وجود جیوه

براساس این تحقیق جدید، خوردن حداقل یک وعده ماهی درهفته به جلوگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر  کمک می کند. در این مطالعه برنقش اسیدهای چرب امگا 3 موجود درماهی در برابر بیماری آلزایمر و دیگر انواع زوال عقل تاکید شده است. اما سوالی که باقی می ماند اینست که با توجه به مقادیر جیوه ی موجود در آبزیان و اینکه جیوه  بسیار برای مغز سمی است، آیا منافع مصرف ماهی بر مغز از بین  نمی رود؟ محققان به بررسی رابطه ی پیچیده ی بین غذاهای دریایی، اسیدهای چرب امگا 3، جیوه و زوال عقل در میان  افراد مسن ساکن شیکاگو پرداختند.

دانشمندان رژیم غذایی افراد شرکت  کننده را از سال 1997 سالانه بررسی کردند و از یک گروه از این  افراد(286 نفر) که بین سالهای 2004 تا 2013 جان خود را از دست داده بودند، بیوپسی مغزی تهیه کردند تا میزان جیوه ی موجود در مغز این افراد و آسیب های مرتبط با زوال عقل را بررسی کنند.

در واقع  مقدار جیوه  در مغز افرادی که مقادیر بیشتری غذاهای دریایی مصرف می کردند، بیشتر بود اما  هیچ تأثیری بر ایجاد آسیب های عصبی در مغز این افراد مشاهده نشد. درعوض در افرادیکه حداقل یک  بار در هفته از غذاهای دریایی استفاده می کردند، نشانه های بیماری آلزایمر از جمله پلاک های آمیلوئیدی کمتر دیده شد.

 دکتر Morrisمدیر تغذیه و اپیدمیولوژی تغذیه درمرکز پزشکی دانشگاه راش می گوید: این یافته ها بسیارقابل توجه هستند، فرضیه ی ابتدایی ما این بود که مصرف بیشتر غذاهای دریایی با کاهش پاتولوژی عصبی ارتباط  دارد اما میزان بالای جیوه در مغز ممکن است این ارتباط را تضعیف کند اما در این تحقیق مشخص گردید علیرغم وجود مقادیر زیاد جیوه، همچنان مصرف آبزیان با کاهش خطر آسیب های مغزی ارتباط دارد. نتایج این تحقیق در مجله ی  the American Medical Association  منتشر شد.

 در این تحقیق، دانشمندان این فواید را تنها درمیان افرادیکه از نظر ژنتیکی استعداد زیادی برای بیماری  آلزایمرداشتند، مشاهده نمودند. این افراد دارای یک فاکتور خطر ژنتیکی قوی یعنی یک واریته از ژن APOEبنام APOE-4بودند که با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر ارتباط دارد.

 محققان میزان تخریب عصبی مشاهده شده را با مقیاس 1 تا 4 درجه بندی کردند(از هیچ گونه آسیب عصبی تا بیشترین آسیب). درمیان افراد دارای ژن APOE-4، که حداقل یک وعده ماهی درهفته  مصرف می کردند، میزان آسیب نصف واحد کمتر از افرادی بود که کمتر از یک وعده ماهی درهفته می خوردند.

یک نظریه این است که مصرف غذاهای دریایی در سنین بالا مفید است زیرا با افزایش سن اسیدهای چرب DHAدرمغز از بین می روند و این اسید چرب یکی از چربیهای اصلی موجود در روغن ماهی است که برای سلامت مغزی ما بسیار مهم است. بنظر می رسد افراد دارای ژن APOE-4مقادیر بیشتری از این اسید چرب را درمغز خود از دست می دهند و مصرف ماهی می تواند برای این افراد منافع بیشتری داشته باشد، منافع استفاده از این اسید چرب تنها به بیماری آلزایمر محدود نمی شود. محققان دریافتند: خوردن یک رژیم غنی از نوعی از اسیدهای چرب به نام آلفا لینولنیک اسید که در روغن سبزیجات، آجیل و سویا وجود دارد، موجب کاهش تخریب مغز می شود که از مشخصه های دمانس عروقی است. دمانس عروقی کمتر از آلزایمر شایع است و زمانی اتفاق می افتد که عروق خونی مغز مسدود شده و اکسیژن به مغز نرسد.

دکتر Beckerاستاد روانپزشکی از دانشگاه پیتسبورگ می گوید: شواهد کاملاً روشن است افرادیکه  انواع سالم تری ازماهیها (پخته یا کبابی بجای سرخ کرده) را مصرف  می کنند زندگی خود را با مغز سالم تری به پایان می رسانند، اینکه جیوه خطر زوال عقل را افزایش می دهد، من شخصاً فکر نمی کنم شواهدی دال براین  موضوع وجود داشته باشد، من  تصور می کنم این فلزات سنگین سبب بروز دردهای عصبی، خارش و سوزش می شوند.

دراین تحقیق  درمورد اینکه غذاهای دریایی مانند ماهی تن  یا اره ماهی که مقادیر  بیشتری جیوه دارند و سبب بروز مشکلاتی می شوند، کار تحقیقاتی انجام نشده است. دکتر موریس می گوید: بهتر است ازمیگو، ماهی قزل آلا یا تیلاپیا که دارای جیوه ی پایینی هستند، استفاده کنید. کنسرو ماهی تن تنها استثنا است که می تواند مقادیر زیادی جیوه داشته باشد.

دراین مطالعه ازمصرف 8 اونس ماهی، حدود 2 وعده ی سروینگ درهفته که در دستورالعمل تغذیه ای  آمریکا آمده است، حمایت  می شود. دکتر موریس میگوید: دراین مطالعه  بروی خوردن حداقل یک وعده  تحقیق شده است اما به تحقیقات بیشتری برای بررسی ارتباط مصرف غذاهای دریایی و زوال شناختی در این گروه از افراد مسن نیاز داریم. در این تحقیق به عدم وجود علایم زوال عقل در زمان حیات افرادیکه  دچار آسیب مغزی کمتری بودند، اشاره ای نشده است.

منبع:

 edition.cnn.com/2016/02/02/health/fish-alzheimers-brain-mercury/index.html